یک جا برای ناگفته ها

سر سجاده شکر، می‌نگارم غزلی
بهر تو مهر مدام، با صفا اهل دلی
معرفت داده به تو، تا خدا در دو جهان
بشکفی بر دل ما، مهربان همچو گلی
در مناجات و دعا نام و یادت زنده
می‌گشایم لب خود بر دعای ازلی
یارب این اوج و فرود، یارب این درد و ملال
نبر از جان و تنم، یاد و نامت ابدی
بوی گل بوی تنت، رنگ گلها بدنت
صوت بلبل سخنت، یا رب‌‌‌ای رب جلی
نه که پنهان شده‌‌‌ای ، در پس ابر چنین
بارش از لطف تو باد، که شود نور دلی
روشن از هر خورشید، در افق رخشان باد
نور زیبای تو‌‌‌ای ، خالق لم یزلی